تو کتاب قصه ی مااین رمان عاشقانه
سهم تو تمام من بود سهم من اوج ترانه
آخرین فصل کتاب و کسی باورش نمی شه
خودتم فکر نمی کردی که بری واسه همیشه
آخر قصه چه بد بود یه سفر به خیر ساده
منو انتظار ممتد تو بی مرزی جاده
وقت معراج ترانه تو واسم قوت بالی
حالا تو هق هق گریه م جای شونه ی تو خالی
خاطره هاتو نگه دار!ای مسافر!به سلامت!
یکی اینجاچش به راته حتی تا روز قیامت
 فکر من نباش!ستاره!قدم آخرو بردار!
خودت و مثل یه آواز توی حنجره م نگه دار!
زندگی همینه عزیز!هر رفیق یه نردبونه
جای من خاک زمینه جای تو تو آسمونه
تو نموندی اما اسمت تا ابد قله نشینه
تقصیر تو نیست عزیزم!رسم روزگار همینه
خطای سفید جاده می گن از تو دورم اما
وقتی چشمامو می بندم می بینم که با همیم ما