khili vaghte naneveshtam onghad ke yadam nemiad akharin bar key bude...che rozaee k gozasht che shabaee k sob shud...che chizaee k didamo shenidam...che adamaee k omadano che kesaee k doseshon dashtam ama raftan...che ghoseha ke khordam ...che boghzaee ke scheshmamo harmandeye ashkam kardan...rozaye asoni nabud...hamonjor ke shabash...

ye chand vaghte ke aroomam ,tanham ama sabok...

chandroz dg mahe mobarake ramazane age khoda ghabol kone mikham....bashe bemone beyne mano khodesh

doseton daram hamishe sabaz bashinrasti yadeton nare ke  mano  doaa konina 

paeez az tu faslaye sal raft...

ama tu dele man ja mond...

paeez hamishe vasam por az khateras...

paeez doset daram

آنگاه که غرور کسی را له می کنی،

 آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،

 آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی، آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،

 ...آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی،

...آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری ،

می خواهم بدانم،

 دستانت رابسوی کدام آسمان دراز می کنی تا

برای خوشبختی خودت دعا کنی............................?

دیگه دیره واسه موندن دارم از پیش تو میرم

جدایی سهم دستامه که دستاتو نمی گیرم

تو این بارون تنهایی دارم میرم خداحافظ

شده این قصه تقدیرم چه دلگیرم خداحافظ

دیگه دیره واسه موندن دارم از پیش تو میرم

جدایی سهم دستامه که دستاتو نمی گیرم

دیگه دیره دارم میرم چقد این لحظه ها سخته

جدایی از تو کابوسه شبیه مرگ بی وقته

دارم تو ساحل چشمات دیگه آهسته گم میشم

برام جایی تو دنیا نیست تو اوج قصه گم میشم

قفسم را مشکن
تو مکن آزادم
گر رهایم سازی
به خدا خواهم مرد
من به زنجیر تو عادت دارم
با تو احساس سعادت دارم
به خدا خوشبختم
تو محبت کن و تا مهری هست
من بمانم
چو اسیری
به حریم قفست.....

گاهی گمان نمی کنی ولی می شود،گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود  !
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است،گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود  !
گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست،گاهی تمام شهر گدای تو می شود   !

ملاقات

بارانی که روزها
بالای شهر ایستاده بود
عاقبت بارید
تو بعد سالها به خانه ام می امدی.....
تکلیف ِ رنگ موهات
در چشم هام ر.وشن نبود
تکلیف ِ مهربانی ،اندوه ،خشم
و چیزهای دیگری که در کمد آماده کرده بودم
تکلیف ِشمع های روی میز
روشن نبود
من و تو بارها
زمان را
در کافه ها و خیابان ها فراموش کرده بودیم
و حالا زمان داشت
از ما انتقام می گرفت
در زدی
باز کردم
سلام کردی
اما صدا نداشتی
به آغوشم کشیدی
اما
سایه ات را دیدم
که  دستهایش توی جیبش بود
به اتاق آمدیم
شمع ها را رو روشن کردم
ولی
هیچ چیز روشن نشد
نور
تاریکی را
پنهان کرده بود....
بعد بر میل نشستی
در مبل فرو رفتی
در مبل لرزیدی
در مبل غرق شدی
پنهانی ، بر گوشه ی تقویم نوشتم :
نهنگی که در ساحل تقلا می کند
برای دیدن هیچ کس نیامده است !

خداوندا

تو میدانی که من دلواپس فردای او هستم

مبادا گم کند راه قشنگ آرزوها را،

مبادا گم کند اهداف زیبا را، مبادا جا بماند از قطار محبت هایت،

دلم بین امید و نا امیدی میزند پرسه ،

میکند فریاد،

 می شود خسته،

او را تنها تو نگذاری

 خداوندا

که او را از صمیم قلب دوست دارم!

DELHAYE PAK HARGEZ KHATA NEMIKONAND

FAGHAT SADEGI MOKONANDVA

EMROZ SADEGI PAKTARIN KHATAYE  DONYAST

آنکه بین من و تو شام جدایی آورد،

 می کنم نفرینش، یا الهی،

 بکنش چون من زار،

پیش معشوقش خار،

 هر دو چشمانش تار،

تا بداند چه به من میگذرد،

ز غم دوری آن دو چشم یار

برای آن عاشق بی دلی مینویسم که حرمت اشکهایم را ندانست، برای آن مینویسم که معنی انتظار را ندانست، چه روزها و شبهایی که با

یادش سپری کردم، برای آن مینویسم که روزی دلش مهربان بود، مینویسم تا بداند که دل شکستن هنر نیست، نه دیگر نگاهم را برایش

هدیه میکنم و نه دیگر دم از فاصله ها میزنم، و نه با شعرهایم دلتنگی را فریاد میزنم، مینویسم تا شاید نامهربانی هایش را باور کند