پائیز رفته های مرا آورد به یاد
غم های جانگزای مرا آورد به یاد
مرگ بهار و سبزه و گل،مرگ خرمی
مرگ امیدهای مرا آورد به یاد
برگی که می شود ز تم شاخه ای جدا
یار ز من جدای مرا آورد به یاد
گلهای بی وفا که از این باغ رفته اند
دلدار بی وفای مرا آورد به یاد
کوهی که زیر خیمه ابر آرمیده است
غمهای دیر پای مرا آورد به یاد
هوهوی تلخ باد و هیاهوی ناودان
زاری و های های مرا آورد به یاد
باد شتاب سیر گریزنده خزان
عمر گریز پای مرا آورد به یاد
پائیز سرد زرد رخ،این پیر غم پرست
غمها،گذشته های مرا آورد به یاد

بی تو گلها پژمرده اند
بی تو از پنجره ام سایه اندوه گذشت
و نگاه تر من چه غریبانه به دنبال تو گشت....

آسمون دلم گرفته تو ببار منم می بارم
روزگار تا کی جدایی من دیگه طاقت ندارم
همیشه دلخوشه اینم تو می یای دوری میمیره
خوب می دونی وقتی نیستی گرد غم رو دل می شینه

زمونه آه دل من نذار پاگیر تو باشه
خط بزن فاصله هارو بذار دلم از غصه رها شه
بسه این همه جدایی کم بیار تا کم نیارم
اگه اون پیشم بمونه هستیمو به پاش می ذارم

هر چی می کشم از جداییه دلگیرم از زمونه
قصه قلب خستمو فقط خدا می دونه
دنیای من بدون تو جهنمو سیاه
آرزوهای رنگیمم بدون تو تباه

هر چی می کشم از جداییه
هر چی می کشم از جداییه

می بخشمت اما می خوام که حرفمو بهت بگم
 تا وقتی که من فکر توأم نمی شه از پیشت برم
می بخشمت به خاطر دلی که عاشقه توئه
سهم من از خواستن تو یه عشق بی توقعه
من موندمو این انتظار واسه برگشتنه تو
خودت می دونی که برام حسرت داشتنه تو  
دلم می خواست که عشقمو با قلبتو قسمت کنم
رفتی ولی هیچ وقت نشد به رفتنت عادت کنم
اگه تو رو می بخشمت شاید راه پر ازغمه
حالا اینو خوب می دونم شبیه تو خیلی کمه
اگه تو رو می بخشمت شاید به خاطر خاطره هاست
گذشته ها گذشت و رفت نگو که راهمون جداست

من فدای تو تو صدای من من به فکر تو تو برای من
من سرابه تو تو خوابت من سوال تو تو جوابه من 
همه چی خوب همه چی جور اما افسوس دستامون دور
همه جا گل همه جا نور اما افسوس دستامون دور
دوری دستاتو دست خالیم باید تحمل کنه
دوری دستامو دست خوبت باید تحمل کنه

جز تو کی می تونه عزیز من باشه
کی می تونه تو قلب من جا شه
مگه می شه مثه تو پیدا شه
همه چیزم آی عزیزم
جز من کی واسه دیدن تو حریصه
اسمتو رو قلبش می نویسه
گونه هاش از ندیدنت خیسه
همه چیزم وای عزیزم

جایت چه خالیست
اینا با همه بزرگی اش،بی تو سرد می شود
اینجا تا دور دستها گم می شوم
چه کسی میآید؟
زمان تیره ایست،زمانه ای که هیچ کس همسفر حرفهایم نمی شود
و کسی تا انتهای سادگی ام نمی ماند.
ای شکفته در باغ خزان سبزی ام،دلم بی تو می گیرد.
مهربانی ها را به تو تقدیم میکنم
که جایت هیچ گاه خالی نماند...

دیگه باورم شده که رفتی دیگه باورم شده که نیستی
دیگه باورم شده تو رو ندارم
می دونم که هر چی بگم بی اثره نمی خوای بدونی که چشمام به دره
بااینکه رفتی و دیگه ازم دوری
تو اونی که تو رو به دنیا نمی دم به جز تو کسی رو تو دلم راه نمی دم
هنوزم عزیزی توخونه قلبم دوست دارم
جات همیشه تو خونه قلبه منه اگه حتی به پای تو بمیرمم کمه
می دونی عزیزی واسه تو میمیرم دوست دارم

به من خوبی نکن شاید برای هر دومون بد شه
نشستم تو دل طوفان بذار آب از سرم رد شه
به من خوبی نکن وقتی کنار من نمی مونی
نگو بد می شم از فردا تو که دیدی نمی تونی
چه وقتایی که بد می شی چه وقتایی که آشوبی
تمام درد من اینجاست تو هر کاری کنی خوبی
من از تو از خودم از ما از این احساس ترسیدم
 تو باید جای من باشی ببینی در تو چی دیدم
تو باید جای من باشی بفهمی من چرا تنهام
بفهمی چی بهت می گم ببینی از تو چی می خوام

باران کدام آسمان رد پای تو را شست وقتی که
پنجره در انتظار تو نشسته بود؟!کوچه خاطرات
روزهای زندگی دیگر بوی تو را نمی دهد.
گمشد? من!
پشت کدامین واژه پنهانی؟؟؟